Op 28 mei 2019 heeft de Rechtbank Overijssel een uitspraak gedaan waarin zij een gemeente heeft veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding omdat de gemeente de privacy van de eiser in deze procedure had geschonden. Wat was er aan de hand?
Wat voorafging
Eiser in deze kwestie had bij de gemeente Deventer een inzageverzoek ingediend op grond van (de toen nog geldende) Wet bescherming persoonsgegevens. De gemeente heeft hierop bij besluit gereageerd. Eiser was echter van mening dat de gemeente niet volledig aan zijn inzageverzoek had voldaan, omdat het eiser was gebleken dat er een e-mail naar andere bestuursorganen was verzonden waarin zijn persoonsgegevens stonden vermeld. Nadat zijn bezwaar tegen het besluit op het inzageverzoek door de gemeente ongegrond werd verklaard, stelde eiser beroep in bij de rechtbank Overijssel.
De rechtbank deelde het standpunt van eiser dat de gemeente de andere bestuursorganen ook had kunnen informeren zonder het vermelden van de persoonsgegevens van eiser. Met het doorzenden van de gegevens waren de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit geschonden. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de gemeente nader onderzoek had moeten doen of de persoonsgegevens van eiser vaker zijn verwerkt in de mailboxen van de gemeente. Het bestreden besluit werd vernietigd. Zie ECLI:NL:RBOVE:2018:1496.
Eiser wil schadevergoeding
Vervolgens vordert eiser bij de bestuursrechter schadevergoeding op grond van artikel 82 Algemene verordening gegevensbescherming (“Avg”). Op deze vordering tot schadevergoeding ziet de uitspraak van 28 mei 2019 van de Rechtbank Overijssel, ECLI:NL:RBOVE:2019:1827. Artikel 82 Avg bepaalt dat een ieder die materiële of immatierële schade heeft geleden ten gevolge van een inbreuk op de Avg, het recht heeft om van de verwerkingsverantwoordelijke of de verwerker schadevergoeding te ontvangen voor de geleden schade. Voor zover mij bekend zijn er sinds de inwerkingtreding van de Avg in Nederland nog geen uitspraken gedaan waarin schadevergoeding wordt toegekend op grond van dit artikel.
Eiser stelt dat de bestuursrechter uitsluitend op grond van de Avg op het schadevergoedingsverzoek dient te beslissen. De rechtbank gaat hierin niet mee en stelt voorop dat zoveel mogelijk aansluiting moet worden gezocht bij het civielrechtelijke schadevergoedingsrecht. Volgens de rechtbank blijkt niet dat de toepassing van het Nederlands rechtsbestel geen of onvoldoende recht kan doen aan artikel 82 Avg.
Artikel 6:106 lid 1 onder b Burgerlijk Wetboek (“BW”) bepaalt dat voor nadeel dat niet uit vermogensschade bestaat, de benadeelde recht heeft op een naar billijkheid vast te stellen schadevergoeding indien hij in zijn eer of goede naam is geschaad of op andere wijze in zijn persoon is aangetast. De rechtbank is van oordeel dat eiser in zijn persoon is aangetast wegens verlies van controle over zijn persoonsgegevens en acht een schadevergoeding van € 500,- billijk. Bij de bepaling van de hoogte van de schadevergoeding heeft de rechtbank meegewogen dat in het onrechtmatige besluit geen rechtvaardiging is gegeven voor de verwerking van de persoonsgegevens.
Het vervolg
Het is de vraag of iedereen die door een onrechtmatig besluit controle over zijn persoonsgegevens is verloren op deze wijze in aanmerking kan komen voor schadevergoeding. Dit is aan de hand van alleen deze uitspraak nog niet duidelijk. De tijd zal het leren. De gemeente kan nog in hoger beroep tegen deze uitspraak.
Thema's:
Overheid en onderwijs, Ondernemen, Bestuursrecht en Contracten en schade
Auteur:
mr. José Kemper
