Kan een WNT-bestuurder aanspraak maken op een transitie- en billijke vergoeding die het maximum van de WNT (€ 75.000,- bruto) te boven gaat? In een recente uitspraak van het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch ziet het hof in (doel en strekking van) de WNT geen beletsel om naast een billijke vergoeding ook de transitievergoeding toe te kennen van ruim € 250.000,- bruto.
Feiten
Tussen de bestuurder en de Raad van Toezicht van een stichting is een conflict ontstaan.
De bestuurder heeft zich in een vergadering met de Raad van Toezicht uitgelaten over de problemen die zij ervaart in haar werkrelatie met de voorzitter van de Raad van Toezicht. De Raad van Toezicht heeft aangegeven de voorzitter unaniem te steunen. Vervolgens is de bestuurder op non-actief gesteld en naar huis gestuurd. Ook is haar e-mailaccount afgesloten en is de bestuurder met onmiddellijke ingang de toegang tot het digitale netwerk ontzegd. De reden voor het niet meer verrichten van werkzaamheden door de bestuurder is intern niet gecommuniceerd. Vervolgens is door de stichting een verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst ingediend.
Eerste aanleg
De kantonrechter heeft het ontbindingsverzoek van de stichting afgewezen. In de periode na de afwijzing treden de meeste leden van de Raad van Toezicht af en wordt de op non- actiefstelling van de bestuurder opgeheven. De bestuurder dient vervolgens zelf een ontbindingsverzoek in bij de kantonrechter. De kantonrechter wijst het verzoek van de bestuurder om de arbeidsovereenkomst te ontbinden toe en heeft de billijke vergoeding vastgesteld op € 140.000,- bruto, omdat de kantonrechter van mening is dat er sprake is van ernstig verwijtbaar handelen van de stichting. De kantonrechter kent geen transitie-vergoeding toe, omdat het naar het oordeel van de kantonrechter niet te verenigen is met het doel en de strekking van de WNT om naast de billijke vergoeding ook een transitievergoeding toe te kennen. De WNT kent immers een maximum vergoeding van € 75.000,-.
Oordeel hof
Beide partijen zijn tegen deze beslissing in hoger beroep gekomen. Het hof overweegt dat hij weliswaar niet gebonden is aan de in de WNT opgenomen maximering, maar dit neemt niet weg dat het doel en de strekking van die wet wel als relevante omstandigheid in de afweging moet worden betrokken. Het hof komt tot het oordeel dat het verenigbaar is met het doel en de strekking van de WNT om naast de billijke vergoeding ook een transitievergoeding toe te kennen. Wel zijn het doel en de strekking van de WNT bij de berekening van de hoogte van de billijke vergoeding van belang, aangezien de billijke vergoeding met publiek geld wordt gefinancierd. Het Hof kent aan de bestuurder een billijke vergoeding toe van € 170.000,- bruto en wijst daarnaast de transitievergoeding van € 82.104,12 bruto toe. Totaal € 250.000,- bruto, dus aanzienlijk meer dan het maximum van de WNT.
Slot
Deze uitspraak maakt het voor werknemers op wie de WNT van toepassing is wel erg aantrekkelijk om te gaan procederen. In onderhandelingen over de beëindiging van het dienstverband zal de werkgever immers niet snel een vergoeding kunnen aanbieden die hoger is dan het WNT-maximum. Daarbij wordt wel aangetekend dat een billijke vergoeding door de rechter alleen zal worden toegekend indien er sprake is van ernstige verwijtbaarheid aan de zijde van werkgever. Voor werkgevers is het zaak om in de aanloop naar een beëindiging geen dingen te doen die als ernstig verwijtbaar aangemerkt zouden kunnen worden. Zorgvuldigheid voorop dus indien er afscheid moet worden genomen van een werknemer waarop de WNT van toepassing is.
Thema:
Arbeid
