Al eerder scheef ik over gijzeling door de officier van justitie in verband met onbetaald gebleven verkeersboetes. In de betreffende bijdrage heb ik het systeem uitgelegd, en de argumenten behandeld die u, bij de behandeling voor de Kantonrechter, kunnen helpen om alsnog aan gijzeling te ontkomen.
Kortheidshalve verwijs ik naar mijn vorige bijdrage.
De aanleiding voor deze nieuwe bijdrage over het thema gijzeling, is dat hulpverleningsorganisaties recent aan de bel hebben getrokken. De Leeuwarder Courant berichtte daarover op zaterdag 30 november 2013. Onder die hulpverleningsorganisaties Stichting Urgente Noden, Stichting Zienn en Limor. De hulpverleners ervaren in de praktijk een toename van het aantal gijzelingszaken, hetgeen strookt met mijn eigen ervaringen en bovendien met de cijfers van het CJIB. Werden in 2008 nog 47699 zaken door het CJIB aan de politie overgedragen, in 2012 waren dat er maar liefst 57765 zaken. Een forse toename.
Het thema is daarmee actueel, maar een wijziging van het systeem staat vooralsnog niet op de politieke agenda. Dat is betreurenswaardig; omdat gijzeling een ingrijpend middel is waarmee steeds meer mensen worden geconfronteerd, en bovendien omdat met name bij gijzelingszaken zich schrijdende situaties voordoen. De Leeuwarder Courant verhaalde over een vrouw wiens ex-partner had toegezegd om een afgekeurde auto naar de sloop te brengen. De auto stond op naam van mevrouw. Op oudejaarsavond echter zette de ex-partner de auto met de 'papieren' erin, in lichterlaaie. Het gevolg was dat mevrouw geen vrijwaringsbewijs kon krijgen en beboet werd omdat zij een auto op haar naam had die niet was gekeurd. Het geeft te denken in hoeverre mevrouw een verwijt kan worden gemaakt. Bovendien had een beroep op betalingsonmacht mevrouw vermoedelijk kunnen behoeden voor gijzeling. Ofwel mevrouw deed geen beroep op betalingsonmacht ofwel de rechter vond mevrouw onvoldoende overtuigend; de rechter machtigde de officier van justitie, en moest mevrouw een week 'zitten'. De boetes, dat is nu eenmaal het systeem, bleven verschuldigd. Mevrouw kon met haar bijstandsuitkering de bedragen niet opbrengen. Uiteindelijk betaalde crisisopvang Limor het bedrag van ca. € 7.000,00. Om te voorkomen dat mevrouw bij tijd en wijle een week zou moeten ‘zitten’.
Het lijkt erop dat het verzet tegen het huidig systeem groeiende is. Het is te hopen dat de politiek de kritiek zal aangrijpen en het systeem zal herzien. Ook is te hopen dat het CJIB de kritiek signaleert en inschikkelijker wordt voor wat betreft betalingsregelingen. Tot die tijd staan wij u graag ter zijde.
