Door de intrekking van een wetsvoorstel dat regels zou voorschrijven over de permanente bewoning van recreatiewoningen, mogen gemeenten zelf bepalen wanneer een vergunning voor bewoning van een recreatiewoning wordt verstrekt. Gemeenten wordt dringend verzocht beleidsregels vast te stellen of aan te passen, die mogelijk tot weerstand bij de betrokkenen leiden.
De Ministerraad heeft 27 januari jl. besloten het wetsvoorstel Vergunning onrechtmatige bewoning in te trekken. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (hierna: ‘VNG’) heeft afspraken met het kabinet gemaakt, op grond waarvan gemeenten worden aangeschreven met het dringende verzoek om zelf beleidsregels vast te stellen met daarin de voorwaarden waaronder een vergunning wordt verleend. De VNG heeft voorbeeldregels opgesteld en zal de voortgang van dit proces bewaken.
Op grond van het al bestaande Besluit omgevingsrecht kunnen gemeenten bewoners die vóór 1 november 2003 gestart zijn met de onrechtmatige bewoning een persoonsgebonden omgevingsvergunning verlenen, op basis waarvan de bewoners in hun recreatiewoning mogen blijven wonen. Een persoonsgebonden omgevingsvergunning houdt in dat derden bij verkoop of verhuur van de recreatiewoning hieraan geen rechten kunnen ontlenen. Gemeenten kunnen ook besluiten de permanente bewoning definitief toe te staan of die juist te beëindigen door handhavend op te treden. Zij zouden nu beleidsregels moeten opstellen of aanpassen, waaruit blijkt onder welke voorwaarden zij een dergelijke omgevingsvergunning verlenen.
De VNG stelt de gemeenten voor de volgende eisen aan een persoonsgebonden omgevingsvergunning te verbinden:
- met betrekking tot de recreatiewoning is vóór 1 januari 2010 geen besluit genomen:
a. tot oplegging van een last onder dwangsom of bestuursdwang;
b. inhoudende dat ter zake van de bewoning wordt afgezien van handhaving;
- de bewoner moet zijn onafgebroken bewoning vanaf 1 november 2003 aantonen met ten minste twee van de volgende bewijsmiddelen:
a. een bewijs van inschrijving van de gemeente op het betreffende adres;
b. bescheiden van de Belastingdienst waaruit de woning als eigen woning in de zin van de Wet op de inkomstenbelasting is aangemerkt;
c. een polis van de ziektekostenverzekering met als adres dat van de recreatiewoning, alsmede een bewijs van inschrijving bij een huisarts in de betreffende of een aangrenzende gemeente;
d. een besluit van B&W met betrekking tot de bekostiging van leerlingenvervoer vanaf het betreffende adres;
e. jaaropgaven van de werkgever, met daarop het adres van de recreatiewoning;
f. bescheiden van een uitkeringsinstantie of een pensioenfonds met daarop dit adres;
g. bescheiden waaruit blijkt dat de bewoner op dit adres huursubsidie of huurtoeslag ontving dan wel ontvangt.
Deze regels moeten zorgen voor duidelijkheid voor betrokkenen over het lokale beleid voor de bewoning van recreatiewoningen, want dit was ook het doel van het ingetrokken wetsvoorstel. Als in een concreet geval niet wordt gekozen voor legalisatie en ook niet is voldaan aan de voorwaarden voor een persoonsgebonden omgevingsvergunning, moet de bewoner van een recreatiewoning zijn woonruimte verlaten. Wanneer dit leidt tot onevenredige gevolgen voor de betreffende persoon in verhouding tot de met de regels te dienen doelen, dient in geval van bijzondere omstandigheden te worden afgeweken.
Thema's:
Bestuursrecht en Overheid en onderwijs
